Ben mülteci, gözlerine Ben mülteci sinene Avuçlarýma düþerken gölgen Seni bu kentin yaðmurlarý çaldý benden Þimdi kaldýrýmlara damlar zehrim, Mazgallardan sýzar Bir umman olur boðazda kederim
Bu kar bu boran bu tipi fazla Bu sokaklar, bu þehir dar artýk bana Bakýr renkli daðlara saldým ruhumu Bir yaban gülüyüm Uçurum kenarýnda asi papatya Belki Aðrýyým, Tendürek belki Ama bu þehir ben deðilim Ne Ayasofya’da kabul görür yakarýþlarým Ne Sultanahmet’te
Seher inerken kentime Sabahý öperken gözlerinden Ufka dokundum Gözlerine dokunamadýðým kadar dokundum Ýçime çektim sabahýn ayazýný Çekemediðim kadar kokunu
Vakit tamam Harcanacak bir ömrüm vardý Onu harcýyorum þimdi Ve avuçluyorum güneþi Bitti!
gülbeyaz sarýoðlu ikibinonun/altýncýayýnýn/onaltýncýgünü Sosyal Medyada Paylaşın:
GulBeyaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.