o güne kadar sessiz haykýrýþlarýnýn yankýsý bile duyulmuyordu boþlukta...
bir bakýþ kalmýþtý hiç görülmedik, birde hiç olmayan hatýralar düþler ülkesinde...
çok uzaklara bakan bir çift göz hiç görülmedik, uzaklýklar kadar derin
ve o gözlerden süzülüp, bir kaç damla gibi görünen yaþam hikayesi yanaðý(m)ndan sýzan damlalar...
... ve kadýn sustu, boðazýna düðümlenen onca acýdan sonra.
uzatmak istedim ellerimi silmek için o göz yaþlarýný ama ellerim okadar küçüktü ki yetiþemedi akan damlara, az geldi senin düþüncelerine yüreðim, oysa okadar ihtiyacý vardýki, oysa o kadar kurumuþtu ki kalp duvarlarýmýn gönül pýnarlarýna giden damarý... o damlalar hayat verecekti belki...
ama az geldim...
... ve kadýn sustu, haykýrmak istesede çekti fiþi, uzunca bir çizgi var artýk, birde ölüm sessizliðinin uðultusu.
susma konuþ kadýn... (slc)
Sosyal Medyada Paylaşın:
murekkep Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.