Tutku

Ne fýrtýnalar yaþadým sensiz.
Karanlýk bir köþede gözü yaþlý çaresiz.
Ýtilmiþ kakýlmýþ üzgün ve kimsesiz,
Olsun; rüyada benimlesin ey sevgili..

Leyla mýydý mecnunu çöllere düþüren?
Ömrünün sonuna kadar giden serüven.
Neydi bilince gerçeði can veren?
Can içinde can, leyla olmuþ sevgili..

Tüm geceler seninle uykuya dalarým.
Gördüklerimi gerçek sanýp kalkarým.
Tasdik için her gelene sorarým.
Sen hayal misin yoksa ey sevgili..

Gönlüm derdinle azap içinde.
Patlamaya hazýr, volkan içimde
Adým deliye çýkmýþ halk içinde.
Ne olur bir seherde gel sevgili..

Çektiðim azap ve gözyaþý helal olsun.
Gelmesen de hayatým hep senle dolsun.
Bin caným olsa sana feda olsun.
Hepsi uðruna tükensin ey sevgili..

Varlýðýnda kýymetini bilemedim.
Yüzüne karþý seviyorum diyemedim.
Gittiðinde; aðladým ama gidemedim.
Piþman olmuþ bu vefasýzý baðýþla sevgili...

Yaþadýkça umuma seni haykýracaðým.
Duymayanlara seni; zorla anlatacaðým.
Bir gün mutlaka sesimi duyuracaðým.
Seninle sen olacaðým ey sevgili...
04.07.2002
Ahmet Çelik
Ceyhan

Sosyal Medyada Paylaşın: