Öyle sessiz öyle sensiz Ve öyle çaresiz bekledim ki seni Irmaklar gibi aktým Çaðlayanlar gibi coþtum Volkanlar gibi püskürdüm Kabýma sýðamazken Neler yasadýðýmý anlamadýn anlatamadým Öyle sevdim, özledim seni Sana dokunmak Yaþamak bunca sensizlikten sonra Ýçime cekmek kokunu Taaa içimdeki derinliklere göndermek Hissetmek sýcaklýðýný Yasadýklarýma inat Alev alev yanan bedenimde Dindirmek istercesine hasreti Sarýlmak Tadýna doyulmaz bir sevgiyi Benliðinde yasamak, yaþayabilmek Seni böyle sevdim ben Böyle özledim, bekledim Geldin ya Sevginin güneþiyle ýsýndý yüreðim Sevginin baharýnda actý çiçeklerim Sevginin rüzgarýnda savruldu yüreðim Seninle yasadým seni Sesim sesin oldu Sensizliðim sen Caresizliðim son buldu o saatlerde Öyle mutluydum ki sorma Hemde nasýl hemde nasýl... Bunca sensizlikten sonra Seni yasadým doya doya Sevginin yaðmuruydu gözlerimdeki yaslar Anlatabildim mi bendeki seni Ya da sen beni ANLADIN MI AÞKIM
Dilek Uzun Nizam
Yüreðimin sesini dile getiren Can dostum, Deðerli kalem, Bestekar, Þair ve Yazar EROL GÜLDÝKEN’e sevgi ve saygýlarýmla...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ekim67 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.