Üzerine zaman sinmiþ tavan arasýndayým
Gramofonda lâle devri bir þarký.
Siyah beyaz hatýralar…
Tozlanmýþ ömrün tahta sandýðýnda,
Siyah ben beyaz sensin
Bize dair umut yokmuþ ya
Ondan baþka rengi yok mazinin
Gözlerin uzak mýydý? Benden habersiz mi?
Boþuna mý deðerdi kimi zaman
Bakýþýn yüreðime
Yüreðim bir lâlezâr lâleler kan revân
Ne ellerim tuttu ellerini
Ne uzun uzun baktým gözlerine
Ne falan kafenin falan masasýnda
Ýtiraf edildi sevdâm
Ne dillere düþtü
Sevgilinin isminin söylenmediði devirlerde
Sevdik birbirimizi
Gizli, saklý, sebepsiz…
Her gün bir baþkasýna “aþkým” denmezdi ki o devirler.
Kahvenin bile kýrk yýl hatrýnýn olduðu devirlerdi.
Aþk hatrý için bir ömre deðerdi
-k i deðdi-
Lâle zamanýydý
Bir þadýrvan baþýnda sen
Alnýnda perçemin
Perçeminin ucunda asýlý yüreðim
Bir soðanda saklý ya kýrmýzý lâle
Yüreðim bir lâle soðaný
Ben toprak ettim göðüs kafesimi sevdâna
Yüreðim lâlezâr, lâleler kan revân…
Ve hicrân!
Eþyalarýnýz yüklenmiþ eski bir at arabasýna
Taþýnýyorsunuz lâle bahçeli sokaktan
Yanaklarýn al al gözlerine çið düþmüþ
Eteklerine kapanasý ellerim çaresiz
Sevdâyý ayaða düþürmek yok
O devirlerde
Yok sevgiliyi dile düþürmek
Çaresiz bakýyorum arakandan
Arkandan koþuyor çocukluðum
Eve dönüyorum
Tavan arasýndayým ,
Gramafonda yine bu þarký
Yüreðim lâlezâr, lâleler kan revân
Þimdi o sokaktan geçerim yine
Lâleli bahçelerde ruhu çalýnmýþ üst üste apartmanlar
Küçük parklarda el ele tutuþmuþ
Sözde sevdâlýlar
Ben gözlerine deðmiþ gözlerimle mutlu
Adýmlarken mazîyi
Yüreðimde lâle soðaný açmaya zorlar
Devri geçmiþ
Hem ne geçmiþ
Yüreðim lâlezâr, lâleler kan revân