Asude bir bahar yerleþmiþ yüzüne
Cananým seni çok mesu’d gördüm.
Gözlerinde ummanlarca yerleþik bir huzur
Bugün;
Bakýþlarýnda beliren ýlýman iklimlere konuktum.
Ýrem baðlarý gibi zümrütler kuþanmýþsýn
Her günün keþfedilmeyi bekleyen yeni bir efsun
Ab-ý hayat deryasýnda sulara dalmýþsýn
Bahara özenme hiç, sen topraða cansýn.
Geçen gün geçti, geleceðe talipsin
Vardýðýn yer duracaðýn yer deðil bugün
Önünde beliren Kafdaðý olsa ne çýkar
Ýnan yeter ki, sana can bahþedene inan ve güven
Hakkýn sesi ile Kafdaðý, Tur’a döner.
Dökülür önüne saçýlýr pul pul…
Yol açýlýr kalkar perde, sen de görürsün….
Duaya icap ettiren, edilen duayý kabul eden
Dilerse istiridye içinde bir damla su inci olur
Buza kesmiþ gönül güneþten bihaber olsa da
Vakit gelmiþse, Þems’le tanýþýr; yumuþar, erir
Gönül dediðin duru bir göl olur…
Güneþi gören gözler artýk senin
Kirpiklerinin gölgesinde saklý cennetler bulan yürek senin.
Nefesin yaðan yaðmurlar kadar duru
Ne çokmuþsun sen kendini fark edebildin mi?
Kainatýn özetinin tüm benliðinde
Yazýlý olduðunu keþfedebildin mi?
Gördüm seni sezdim
Gördüm seni anladým
Gördüm seni sevdim
Gördüm seni, seni bende buldum.
Ey canýma can veren
Ey bahtýma yön veren
Ey gönlüme Musa’nýn arzusu geniþliði nasip eden
Lütfunla ey Sultan!
Lütfunla ey Padiþah!
Buldum kendimi
Buldum gerçekten
Buldum;
Ýlk kez ve sahiden…
PERÝHAN TUNÇOK
ESMÝZE
13 Haziran 2010