Koþtun ömrün boyunca nefisin hevesine Bitti deli kanlýlýk artýk uslandýn gönül Dinle vicdanýný kulak ver hak sesine Yýka yürek kirini yeter paslandýn gönül
Çiçek çiçek dolaþtýn hani balýn akýlsýz Aðacýn þöyle dursun yok bir çalýn fikirsiz Kah güldün kah eðlendin ömür geçti zikirsiz Zifiri karanlýða girip islendin gönül
Kaç kere tövbe ettin hemen bozdun peþinde Vazgeç arzularýnda, biraz utan yaþýnda Bir siyah tel kalmadý þu akýlsýz baþýnda Yüzün temiz olsa da ruhen pislendin gönül
Zeki’ yi dinlemedin aldýn baþýný gittin Uðraþamam keyfinle artýk canýma yettin Hani uslanmaz idin bak sonunda pes ettin Mecalin mi kalmadý bana yaslandýn gönül
Zeki BAHÇE
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zeki BAHÇE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.