Bir Temmuz gecesindeyim
Gecenin ilerlemiþ bir demi
Sevgililerin
Hem sevda olduklarý an...
Açýk penceremden
Hýrsýz gibi giriyor ay ýþýðý
Tatlý bir rüzgar
Yalýyor sanki
Tutuþan çýplak bedenimi...
Baþucumdaki aynada
Dans ediyor çýlgýnca.
Sessizce inleyen ay ýþýðý
Umutsuzluk deðil
Bedenimi kavuran ateþ
Sevgiye açlýk
Sana açlýk
Doyumsuz duygularýn
Yangýnýna dönmüþ hali...
Yoksun yine günlerdir
Buhar olup uçmuþsun dünyamdan
Nedendir bilmem
Sanki yaþamýn sonu geliyor bana
Ecelin nefesi boynumda
Seni hiç görememek
Bal rengi gözlerine bakamamak
Ýpekten kaygan tenine
Elimi sürememek
Güzelliklerini
Ýçime sindirememek korkusu bu...
“Haydi gel”
“Bitir özlemi”
“Durdur zamaný”
“Hayaller, düþler bitsin”
“Çýk gel...Çýk gel..!”
“Gel artýk þu, ýþýklarýn arasýndan”
“Geldim iþte”
“Ýþte, ben geldim...”
Demeni istiyorum.
Alev alev yanan
Þu tutuþmuþ tenime
Küçük buseler koyarken
Deniz rüzgarlarýnca
Tenime esmeni
Ay ýþýðýyla odama sýzmaný
Geceme dolmaný istiyorum
Ýstemek yetmiyor güzelim
Ýstemekle olmuyor...
Derin derin nefes alýp
Büküyorum boynumu...
Birden aynam kararýyor
Bir bulut gelmiþ
Mehtabý kucaklamýþ
Belli ki... Belli ki
On lar da hasret gideriyorlar
Penceremde sertlaþen
Deniz rüzgarý
Bir üþümek giriyor içime
Bir titreme sarýyor beni
Kararmýþ gecemin
Soðuk penceresini örtüyorum.
Dýþarýda Aðustos böcekleri
Bir sevda senfonisi tutturmuþ
Kendimi yataðýma atýyorum
Sensizlikten aðýrlaþan gözlerim
Küsüyor dünyaya
Göz kapaklarým yarý kapalý
Bir yalnýzlýk salýna binmiþim
Özlemin olmadýðý
Bir yolculuða çýkýyorum...
12. 02. 2009
Suat TUTAK