ha
BİTMEDİ
Hep ilkokuldayým, ödevlerim bitmedi.
Karnýmda hýnzýr bir karýnca, kaygý doluyum.
Yazdýðým sayfalar doldu, yazýlar gitmedi.
Baþýboþ bir yýlan boðazýmda, susuyorum.
Kaç kez aldandým, insanlarýn gülen yüzüne.
Güneþe hasret gözleri, avucumda ýsýtamadým.
Sevgi ile cevap verdim, uzanan test ellere.
Aslan pençelerinin, saldýrýsýna uðradým.
Hiç uyumadým, insani deðerler dersinde.
Cevap kaðýdýmý, þerefsizlere çaldýrdým.
Saygý ile oturdum, soðuk dersliklerde.
Yüreksiz cetvellerle, cezalandýrýldým.
Gönül verdim, sözünde sevgi esenlere.
Esen ilk yelde, yaprak gibi savruldum.
Aþka uçtum delice, özgür gözlü gökyüzüne.
Ýçi boþ bulutlarda, yalnýzlýk buldum.
Kukla oyunu sarmýþ, dünyanýn sahnesini.
Baþroldekilerin,sahte gülüþlerini duyuyorum.
Yaldýzlý davet arýlarý dolaþýyor, çevremde.
Kendimi, sahte ýþýklara hazýr hissetmiyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.