tutsak olmadan yaþamak,
Beklemeden kutsanmayý,
Bak ardýna ne kalmýþ,
Bir þeref, bir haysiyetten baþka…
Kim býrakmamýþ ki onur denilen
Pamuk ipten düne mecbur bugünü,
Ya da kim onursuz yaþadýðýný
Söyleyecek kadar onurlu.
Bak ardýna,
Yok mu kimse...
Sefanýn saltanatýn gölgesinde mi kalmýþlar.
Emek denilen þey yine topal, yine mi kör?
Etekleri zil çalan ucubeler,
Yine mi ön saflarda yer tutmuþlar,
Yok be dostum alan,
Ayaklarý kýrýk bu masayý pazardan.
Bugün yoksa eðer direnci, kýrýksa ayaklarý
Mecali tükendiðinden deðil de bilesin,
O/nursuzlara bel baðlamadýðýndan...
Dilek SOYSAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
FIRINCI İNSAN / TOPRAK ALDIRMA İYİYİM BEN... YOKSUN İŞTE SENİM'E İYİ BAK DEVRİMİN AYAK İZLERİ DERLER Kİ... ÖLDÜRDÜK... SEN ! KÜÇÜĞÜM