Tut yüreðimin bir ucundan, kaldýr beni Kaybolmadan Üzerine sis çökmüþ sabahlarda.
Güneþ çekince elini, ayaðýný Ay titriyor parmak uçlarýmda Yýldýzlar gölgeliyor gözlerimi En yakýn olaný sen Kapatýnca yollarý bulutlar Simsiyah hasret çörekleniyor içime Ertesi geceye mayalanýyor umut
Senden sonra Kaç kez yalan söyledim kendime Bir bilsen Ne taþlar öðüttüm göðsümde Beklemeyi öðrettim de aklýma Sözüm geçmiyor, isyankâr yüreðime
Ne zaman kapatsam gökyüzünü Ýpil ipil dökülüyor saçlarýmdan Dokunuþun… Vakitsiz boþalýyor gözlerim Sel oluyorum sokaðýna Aç hadi pencereni Sýzayým koynuna Usulca
Topla tüm gülüþlerimi avuçlarýna Serp yüzüme Baharým ol…ne olur.
Devrim Tülay Aydýn 08.06.2010
"DEÐERLÝ VAKÝTLERÝNÝ AYIRIP ÞÝÝRÝME RENK KATAN, SES OLAN SN UFUK KARCI’ YA TEÞEKKÜRLERÝMLE..."
Sosyal Medyada Paylaşın:
Devrim Tülay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.