Yontulmuþ nice piþmanlýklar yaþamýþýz
Farkýna varmadan
Satýr satýr biriktirmiþim seni
Küçük notlar düþmüþüm aklýmýn ücra köþelerine
Bir kez olsun açýp okuyamadýðým.
Ne zaman ki çektin pimini yüreðimin
Ýþte tam o vakit hatýrladým
Buruk bir sabah daha
Sensizliðe açýlan bir çift ela
Yetim bir günaydýn düþüyor dilimden öylesine
Yastýðýnda býraktýðýn kokuya
Ah yar !
Gömülsem þuracýða hiç kalkmadan
Dökülse üzerime, ayak sürdüðün topraklar
Hayýr…
Yok öyle asmak yüzünü günün
Doðruluyorum yerimden
Bugünüm…
Ýnadýna yokluðunun, sana hediyem.
Senin için en sevdiðin elbiseyi giymeli þimdi
Dolaba uzanýyor ellerim
Lanet olasý yalnýzlýk duruyor karþýmda
Öyle acýmasýz…
Katlý kalmýþ bir çift pijama senden
Böyle deðildi oysa kural
Sen tersinden çýkarýp olduðu yerde unutacaktýn
Ben katlarken arasýna seni koyup
Acýsýný alacaktým
Kýzgýným…
Öfkemin pençesiyle pijamaný parçaladým
Parçalanan ellerimmiþ..kanayýnca anladým
Dýþarýda sepeleyen yaðmur var
Yine ýslanmalý
Her zamankinden daha çok belki
Yine unutmalý þemsiyeyi.
Avuç içlerin nerede ?
Kurulanmadý yüzüm ve sarýlmadý kollarýn
Biliyor musun yine sakladým gözlerimi köþe bucak
Oysa, bulutlardan çok ben aðladým
Ne çok severdik
Zamaný çalýp uykunun kollarýndan, film izlemeyi
“Tesadüf” le
Býrakýp öylesine kaderin kucaðýna kendimizi
Elbet bir gün, bir yerlerde yeniden diyebilmeyi
Yok olmuyor sensiz bu þölen
Tat vermiyor hiçbir þey
Elimde senden kaçýrdýðým kumanda
Kanal kanal dolaþýp
Senden aklýmca intikam aldým
Ne zaman ki rol bana düþtü
Oyundan olanca hýzýmla uzaklaþtým
Hadi yine ayný satýrda buluþalým
Al eline bir kitap
Açtýðýn sayfada bekliyor olacaðým
Sana dair bir not daha düþtü elime
Sen; seviyorum diyorsun
Ben
Vakit geç diyorum
Ne çok ihtiyacým varmýþ oysa
Kýzdýðým her tekrara
Kefenlerken hatýralarý satýr aralarýnda
Ýþte tam o vakit, ruhumun üzerine mezar kazdým
Günler ne uzun yokluðunda
Bahar geldi
Senin için balkonu hazýrladým
Akþam serinliði vuruyor
Merak etme, sen söylemeden þalýmý üzerime aldým
Orta þekerli iki kahve yaptým
Bir yudum senden, bir yudum benden aldým
Unutmadým…
Her zaman ki gibi yalan yanlýþ falýmýza da baktým
Gülüp geçtim ayýrdýðý yollara
Yine inanmadým.
Ah be cancaðazým
Bak yine çöktü karanlýk
Sen yanýmdayken ne de çok severdim
Geceler sessiz, geceler dost derdim
En güzel þiirleri geceye saklardým
Mum ýþýðýnda seyre dalardým
Anladým ki yalnýzlýk bile senle güzelmiþ
Ben bu sessizliðe hala alýþamadým
Bakma sevgili böyle iç çekiþlerime
Hüznümün üzerine umutlar ekiyorum
Ýlk günden kabullenmiþtim aslýnda
Sadece, kabuk baðlamadý yaralarým
Okuyunca bunlarý sakýn üzülme
Bilirim ben seni, kýyamazsýn.
Ne olur gelme…
Gelme ki hayat bir adým daha atsýn
Devrim Tülay Aydýn
20.05.2010
“ÞÝÝRÝME GÜZEL YORUMUYLA EÞLÝK EDEN EYLÜLÜME TEÞEKKÜRLERÝMLE..”
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.