ZEYNO'NUN MEMO'SU

Aðzý var,dili yok,Memo garip bir kiþi,
Onda yorulmanýn lafý yok,çalýþmak bütün iþi.
Çocuklarý büyümekte sessiz,sedasýz,
Eðer büyümek olursa gýdasýz.
Sarý benizli,sýska hepside,
Kaþýklar plavý tepside.
Unutur gamý,kederi Memo,
Çocuklarý yanýna gelince.
Bir gün,yoktu yiyecek evde.
Memo’yu aradý karýsý,nerde?
Çýktý dýþarý,bakýndý çevreye,
Gördü ,Memo yatýyor yerde.
Koþarken,yazmasý düþtü baþýndan,
Umulmadýk bir hýzla koþtu yaþýndan.
Memo’su kanlar içinde yatýyor,
Gözleri fersiz,bir noktaya bakýyor.
Tanýmadý baþucuna gelen avradýný,
Kýmýldatamadý kolunu,kanadýný.
Bin güçlükle taþýdý Memo’yu evine,
Memo gülümser gibi oldu girince inine.
Koþtu bir yol avradý,aðanýn konaðýna.
Kapandý bütün öfkesi ile ayaðýna.
Dedi:Memo hasta.Memo çaresiz,
Kapanmaz yaralarý merhemsiz.
Kulun,kölenim bir çare bul,
Býrakma beni bu yaþýmda dul.
Aða,diklendi bütün haþmetiyle,
Gürledi sesinin tüm azametiyle.
Dedi:Ýçi geçmiþ erkek neyine yarar,
O,artýk bitmiþ,kurumuþ bir pýnar.
Bir volkan gerek sana,o da karþýnda,
Teselli arama boþ yere göz yaþýnda.
Zeyno,
balyoz yemiþ kayaya döndü,
Bu acý ile Memo’sundan evvel öldü.
Anlattým size bir Zeyno dramý,
Parayla satýlmaz,yoktur gramý.
Daha var böyle nice Zeyno’lar,
Ardýndan aðlar garip Memo’lar.
Memo kader diye boyun eðerse,
Aðlamak onu teselli ederse,
Bu oyunu bozmak varken elinde,
Susup oturursa eðer evinde,
Ölüp gider daha nice Zeyno’lar,
Gözyaþý döker birçok Memo’lar.
Memo kurtulmalý aðýr baskýdan,
Bilmeli geldiðini,Adem aslýndan.
Aðayla eþit olduðunu bilmeli,
Gözündeki yaþý hemen silmeli.
Bütçeden nasibini almalý,
Bu olay bize ibret olmalý.

1966 Batman
Adil ÜREKSOY

Sosyal Medyada Paylaşın: