verdiðin sözler bir bir kayýyor içimden eskilerle düþüyor ellerimden solmuþ güller çaresizce bahar dediydin ya hani görmedim hiçbir bahar hani nerdesin peki bitmedimi sendeki kýþlar
hani ilk martýnýn çýðlýðýyla bakacaktý gözlerin bana hani sakin bir denizin ilk dalgasýnda dönecektin bana söz vermiþtin ak düþmeyecekti saçlarýma ve sakalýma hani nerdesin peki sözde beyazlarla gelecektin bana
kaç loþ ýþýklý gece yansýdý sensiz karanlýk düþlerime kaç damla gözyaþý düþtü rüzgarýn koynuna sana diye hani gülecekti gözlerim ve üþümeyecektim yoksun diye nerdesin peki neden üþüyor yüreðim ve neden acý yine
yalanlamý büyüyecekti bu aþk dönüþsüz gidiþlerdemi yoksa ihaneti affetmez aþk bilmezmisin yoksa ihanetmi ettin bana hadi bitsin bu oyun sýktý KÖREBE açtým gözlerimi sobe sana NERDESÝN PEKÝ neden geç kaldýn son randevuna bu baharda
uðraþ aþkar
Sosyal Medyada Paylaşın:
eski_yara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.