gülücüklerin getirdi, dostluðunu yüreðime
aklýmdan çýkmayan ilk karþýlaþmamýz
elimdeki karanfillere düþen gülüþlerin
müzik, resim ve þiirlere tutkunluðun
macera dolu günler yaþandý heyecanla
saat tam 24’ü vururken ki,
þiir telaþýmýz
sabaha kadar susmayan minik radyonda
çalarken anýlarýmýz
sahi
ne güzel iki dosttuk biz
bir masada
iki kadehten geçerken muhabbetimiz
þarkýlara dayanamayýp
beyaz masa örtüsünü yuva edinen gözyaþlarýmýz
ardýndan kapýyý çalan kahkahalarýmýz
zaman ne hýzlý geçerdi
sahi
ne güzel iki dosttuk biz
evlerimize dönünce baþlardý yalnýzlýðýmýz
sen sevmezdin yalnýzlýðý
ben se
özgürlüðüm derdim yalnýzlýðýma
sahi
ne güzel iki dosttuk biz
yalnýzlýðýn bitti
kalabalýklardasýn þimdi
gülüyorsun yine eskisi gibi
gül
gül dostum
sen gülünce ben de gülüyorum bak
deðiþen bir þey yok
masamda iki yerine tek kadeh var
karþýmda canlý olmasa da
gülen gözler
sesin gelmesede kulaðýma
þiirlerin hep karþýmda
sahi
ne güzel iki dosttuk biz
12 haziran 2010/nilkurt
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.