Sahildeki kumsala yazarken Sevdamýzý, Gök kubbeyi renklendiren.. Ebemkuþaðý gibi aþkýmýzý, Nihayetsiz ufuklara dogru yelken açan umutlarýmýzý, Seninle paylaþmaya alýþmýþým.
Bir ilkbahar sabahýydý seninle yaþadýgým, Hayasýz saatleri kýslandýran mutlulugun ardýndan, Ansýzýn kayboldun, Bir seraptýn yada gördüðüm bir rüya sanki, Ben zamaný geri sardýkça, Sen alabildiðine kaçýyordun. Yoksun þimdi... Yüreðim suskun dillerim lal, Yüreðimdeki koralevler sönüyor, Çaglayan ýrmagým kuruyor Ve sensiz uyandýgým her sabah Yeni karanlýklara perde açýyor.
Baharmýþ... Cývýl cývýlmýþ tüm canlý, Hani nerdeler? Neden sessiz her taraf? Yüreðime dolmuþ aysberg gibi sevdan Eridikçe kan akar pýnarlarýmdan, Araf meydanýnda hesap bekler gibi suskun dillerim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
suskunkalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.