Şiir Ve Gül
Þiir Ve Gül
1.
Bilirim
Sesimi duyamayacak kadar
Uzaksin benden.
Birtek þiirlerimde yani baþimdasindir,
Uzak bir þehir’de okurum onlari,
Ve benim oldugu kadar
Senindir’de yazdiklarim.
Haziran Gecelerin’de
Güneþ sarisi döþegim’de
Bazen bir karabasan gibi
Cökerler üzerime,
karanligin icinde
Zapt edilir
Esir alinir bedenim.
Tek suclusu sensin bunlarin.
Terk ettiklerinde bedenimi,
Ait olduklari sayfalara dönerler,
Ve gecenin muhteþemligini
anlatirlar sana.
Ne kadar
Korkularim olsalar’da
Tek yoldaþ onlardir bana,
Yitikligimin tek tanigidir onlar.
Þimdi sana geldiler,
Beni duyamadigin kadar
duy onlari!..
Sana dair
Var olanlarla
Sürüklendiler kapina.
Acinin o cirkin sesini,
Dudaklarim’daki hasretligi,
Sicakligin,
Kan ter icinde biraktigi bedenimi,
Anlatacaklar sana.
Ayak seslerini,
Katliyamlari,
Kavgalari,
Ýþkenceleri’de
Dizeleyecekler önüne.
Ve bütün bu hepsinden
Ýyimser bir gül yaratacaklar,
Gözlerinin önüne sunup
Oraciktan ayrilacaklar.
2.
Giderek
Cogalan yalnizliklari,
Fail-i mechul cinayetleri,
Acligin cirkin yüzünü,
Göre bilirsin
Pencere dibine
Taþidigin gülde.
Ve dile gelecek birazdan
Ah sen!
Suskunlugun
mührünü cözemeyen kadin!
Bak gör!
Yitirdigin karanligi!
Nelerden dogdugumu keþvet!
Ömür törpüm
Seninki kadar cok degildir,
Soldugum gün
Ayrildigim andir yanindan.!
Ah sen
Kadin!
havada ucusan kuslar kadar
kalabalik degilsin!
Yalniz ve bitkinsin!
Ve böylede öleceksin.
Ellerinden tuttugun
Zenci kiz’da büyüyecekdir birgün!
Yoksullugun degil
Varligin gözlerini boyamasiyla
uzaklaþacaktir dünyandan.
Sadece bir teþekkürle
Son bulacaktir
Merhametinin bedeli.
Þimdi
Günlük bir oyuncagin olmadan,
Pencereden savurmani istiyorum
Kizilligimi.!
Bir bekleyenim,
Gördüklerimi söyleyecegim,
Sönmüþ umutlarini ihbar edecegim
Bir yerim var!..
Devrim Dokdere
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.