Yokluðunda kitaplar koydum baþucuma
Hiçbirini okuyamayacaðýmý bile bile
Þiirler okudum, yazdým, aþka dair özleme dair
Herþey bir küf kokusu tadýndaydý
Bir boþluk ne giriþi belli ne çýkýþý
Hayaller umutlara, umutlar karanlýða karýþtý..
Her yaðmur yaðdýðýnda sokaða fýrladým
Islandým alabildiðine.
Ve gözlerimle katkýda bulundum bulutlara
Belki bir damlasý saçlarýna düþer diye..
Ilgýn esen rüzgarlara karýþtý nefeslerim
Ateþi sönmüþ bir tebessüm dudaklarýmda
Gözlerim anlamsýzlýða bakýyor
Yüzüm yazýsý silinmiþ sayfalar gibi..
Bir çocuk hýçkýrýyor içimde
Korkusu gözlerine yansýmýþ
Yüzünde alevler parlýyor
Uzaklarda bir menekþe boynun büküyor..
Bu aynadaki yüz benim mi
Benim mi bu feri sönmüþ donuk gözler
Dokunsam silinir mi yüzümdeki acýnýn izleri
Yaþamak ölmekten daha zor iken
Yenebilir miyim içimdeki korkuyu.
Kederin siyahý, zifrine karýþmýþ gecenin
Bir çýkmaz sokaðýn baþýnda, kararsýz
Sokak o eski sokakta
Ben, ben deðilim artýk…
12.06.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.