Üþüyorum… Üþüyorum kardeþim,bak bana… Titriyor çocukluðum; Titriyor burnumda, bu ýssýz toprak kokusunda… Camdan dýþ mekan engel deðil ki gözlerime; Engel deðil ki seni duyan ellerime… Yüzüm, Yüzüm çýkýverdi karþýma birden, Yok olup gitmiþ çocukluðum, Gördüm, Gördüm o acýmasýz þeffaflýktan… Çizdim gözümde,tekrar ettim hatlarýný, Anlamýþlýk deliliðinde, Yüz çatlaklarýmda…
Fon resmi oldu yaðmur; Duygusallýk yaþlarýmla beraber… Bitap düþtü geçmiþ yýllarým þimdiye; Boyun eðdi yaþlýlýðým; Esir düþtü çocukluðuma…
Üþüyorum… Üþüyorum kardeþim,öldür beni… Titreyiþlerini görme bu deli çocuðun,severim seni… Çatlaklarým sýzý olmasýn sana… Sýzlatmasýn gözbebeðini… Dertlenmeden öldür beni, Ve acýmadan, Çocukluðuna ihanet etmiþ bu haini…
Mustafa BALTACI
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa B Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.