Işığa Hasret Kutuplar

Iþýða hasret bir kutupta olsan,
Ah! Bir de o ekvatoru duysan.

Iþýðý görmede hasretin,
Keskinleþemedi mi gözlerin?
Ahmed Bedevi’ nin hasretlisi
Abdülmecid’ misin?

Iþýða sen gitmelisin,
Haydi ekvatora in.
O da,sen de þikayetçisin,
Bir kez olsun onu da dinlemelisin.

Kim daha dertli?

Iþýðý tam görür bedeni,
Bir buz daðýna en büyük özlemi,
Yanar hararetten küçük ciðeri,
Geçti nehri, dereyi,
Bir serap belki hayattan ibareti.

Bu ekvator dedikleri,
Onun suçu kocaman bedeni mi?

Kutupta olsan ekvator da,
Gören bir göz olmadýktan,
Iþýðý bilmedikten sonra.

Umurunda mý?
Neylesin,
Soðuðu da, sýcaðý da,

Ak yüzler olmasaydý kutuplarda,
Yanýk yüzler olurmuydu ekvatorda.
Sarý yüzler bir yanda,
Kýzýlý öbür tarafta.

Nasýl tanýrdýn birbirini?

Öðrenmeseydin dillerini,
Dillerinden akan yüreðini,
Ekvatorda keþiþen meridyenleri.

Ey kutup!
Kuzey misin, güney mi?
Savur serin ve ýslak nefeslerini,
Ýnce dantel kristallerini.

Ekvator senin kardeþin deðil miydi?

Bir buz daðý hediye et ona,
Bir kese sýcacýk kum göndersin o da sana,
Hanginiz daha cömertsiniz acaba?

Abdülkadir Kalay

Sosyal Medyada Paylaşın: