Kurbanın Kanı

Öyle düþler vardýr ki
Ayetlerden süzülmüþçesine
Zuhur ederler geceye
Ve alýp götürürler insaný
Cüceler ülkesine...

Yaðmur yaðar usul, usul
Deðmez gönül mahremine
Aydýnlýklar alýr teni
Gün boyu kollarýna...

Düþ görmekten yorgun düþmüþ
Çelikten mavi gözleri
Doymamýþ uykulara
Kâh uyumuþ, kâh uyanmýþ
Yastýðý kan ter içinde...

Baþýnda hasret türküsü
Denizlerin derinliðinde özlemi
Ve güneþin kýzýllýðýnda
Yýkamýþ gözlerini...

Deðmez perçem yeþiline
Ýhanetlerin zulasý
Sýcak kumda bir zemheri
Tutuþturmuþ ortalýðý
Taþa vurmuþlar býçaðý
Ve taþ paramparça olmuþ...

Bir koç inmiþ Ýbrahim’e
Þükrünü katmýþ önüne
Ve melekler ardý sýra
Varmýþlar Tur u Sina’ya
Ýbrahim yalvarmýþ tanrýsýna
Ve durmuþ hamdý senaya...

Yer gök þahitmiþ buna
Düþmüþ baþtan kutsal örtü
Ýbrahim’in ayak ucuna
Ve Sur’u üflemiþ Ýsrafil
Uyandýrmýþ Ýsmail’i...

Ki ol tufana kadar
Korumuþ insanlýðý
Kesilen kurbanýn kaný...

Ozanca/Ýzmir



Sosyal Medyada Paylaşın: