Ömrüm

Bir pazardan, yine baþka pazara.
Gönlümdeki sevda, döndü nazara.
Belki de zamansýz girdi mezara.
Ömrüm; el sýrtýndaki gömlek gibi.

Hep onu bunu kovaladým durdum.
Sanýrým bir kaþýk suda duruldum.
Gide gele, ine çýka yoruldum.
Ömrüm; karþý daðda esen yel gibi.

Yamaçlardan ovaya sisler çöker.
Dar yolda iki öküz kaðný çeker.
Aðaçlar, sonbaharda yaprak döker.
Ömrüm; yükseklerden inen sel bibi.

Her gelen, geldiði yere dönecek.
Arý misali gezdim, çiçek çiçek.
Kimine bir insan, kimine böcek.
Ömrüm; bülbüle eðilen gül gibi.

Hiç buza yazýlan sözler kalýr mý?
Yataksýz dere, ummaný bulur mu?
Çöldeki ot, sulalesi olur mu?
Ömrüm; sevdaya tutulmuþ el gibi.
02.08.2006
Ahmet Çelik
Ceyhan

Sosyal Medyada Paylaşın: