Bir kadını ağlatmak
Bir kadýný aðlatmak
Kalbini tren rayýna baðlamak gibidir
Yataktaki hastaya eziyet etmek gibidir
Kirpiklerinden yanaklarýna sýzan her göz yaþý
Aðlatan kiþinin hayatýna bir bedduadýr
Bir kadýný aðlatmak
Karmaþýk sözlerin anlamsýz yüzü gibidir
Çaresiz býldýrcýnýn
Dalda eziyet çekmesi gibidir
Bir kadýný aðlatmak
Yüreklilik deyil
Acizliktir
Kadýnýn yüreði saftýr
Kalbi ince,aklý kývraktýr
Eðer boðazýndan geçerse acý
Hemen karabulutlar çöker gözlerine
Akmaya baþlar sinsice derin mevzular
Çoðu zaman kimse farkedemez bu dertliyi
Issýzlýðýn dar köþelerinde
Sessizliðe bürünür hemen
Benim sevdiðim gözleri kurudur
Çölün ýslak yüzü
Sevðilimin sýcaklýðýna muhataçtýr
içindeki yaÐmur dýþa hiç vurmamýþtýr
Süzülmemiþtir aþktan yana gözden yaðmur
Gülümsemiþtir hep benden yana
Bilmez aþktan yana ne acý ne keder
Sevdiðimin gözlerini mekan tuttum
Bazen merdiven dayarým kirpiklerine
Açmýþ papatyalarý toplarým nazikce
Asla utanmaz bu halden
Alýþmýþ bir kere
Sevdiðinin yüreðinden gelen þýmarýklýða
Hakan ÇÝÐDEM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.