þafaða deðsin ellerin topraðýn derin kokusunda tutuþturup ak kor nurlarý ýþýk hýzýnda yeþili koynuna almýþ gece kýzýllýðýnda
asýrlýk esaretinden uyansýn kalksýn þehir tüm ihtiþamýyla gökkubbeye selam dursun
yükselsin ezan sesinde arþa uzanan dualarýn aminleri bu þehirde öyle bir emanet var ki yapýþýr günahlarýmýz çýkmaz kirleri tenimize peygamberimizin nurunun deðdiði ellin sahibi yatar içimizde
fark edilmezmi nuru her gece yanar gökkubbede eyüp sýrtlarýnda sahibsiz bir þehirde korunasý gözetir dualarýyla asýrlardýr
düþer gün gün þefaatine nail olmak için dilimizde kilit dualarýmýz utanýr gözyaþlarýmýz inceden süzülür yanaklarýmýzdan
nabýz atýþlarýmýz dursun derinliðine eremezsek eðer kör fýrtýnalara deðsin ayaklarýmýz tükensin nefesimiz dualarýmýz onun dualarýnda kabul buyursun pak olsun kirlerimiz
ahter gibi uzaklardan düþer bulutlarýn salýnýþýnda bereket üstümüze onun varlýðý aydýnlýktýr þefaattir þehrimize
beyaz sihiri giyinse son duvaðýmýzý nasipse helalliklerle bürünse þehre dönse topraðým kabire hasreti içimde nizam gününü bekler asrlýklarla birlikte