Yolcu yolunda gerek Gidiyorum uzun ince bir okadarda karanlýk bir yolda Ýçimde keþkelerimi düþlerimi aþklarýmý Tüm hayallerimi aldým gidiyorum Hüzünlerimi kederlerimi umutlarýmý Aþka dair yaþanmýþ olan herþeyi Dað gibi büyük dertlerimi sýrtýma aldým gidiyorum
Yarýnlarýmý ve karanlýðý rüyalarýmý tüm umutlarýmý Yorgun ve cansýz bedenimi aþka dair herþeyi aldým gidiyorum Artýk hayal etmek yok sevmek sevilmek yok Ruhumu düþüncelerimi hayallerimi Aþk dolu kalbimi mühürlenmiþ kaderimi Yorgun bedenimi dertli baþýmý aldým gidiyorum
Çaresizlikler arasýnda çare arýyorum Gidiyorum dertlerim beni yok etmeden Yaþamýþ olduðum kederlerim beni bitirmeden Aylarý yýllarý zaman kavramý beni yok etmeden Yorgun bedenimi dertli baþýmý aldým gidiyorum
Oysa kafa tutardým karanlýða yanlýzlýða Tüm kalleþlikleri hüznü kederi Kahpelikleri ardýmda býrakýp gidiyorum Son sözümü söylemeden Sessiz çýðlýklarýmý kimse bilmeden Gözlerimden oluk oluk akan yaþlarý silmeden Ardýmda hüzünlerimi kederlerimi tüm dertlerimi Geçmiþime kalýn bir çizgi çekip gidiyorum
Gitmeyi okadar kolay sanma Herþeyi biliyorum deyip bilmiþlik havalarý satma Yolcuysan yolunu bileceksin bunu unutma Her yolun baþý olduðu kadar sonuda vardýr Kimi zaman isyan edersin Kimi zaman güler geçersin
Kendine sorular sorar baþýný yastýða koyar Geceleri avcuna alýr yürüdüðün yolla aldýðýn nefesle Yaradanýn vermiþ olduðu bedeninle alay edersin Rüyalarýný beynine yazar Dertlerinle hayatla verilmiþ olan rýzýkla Þükretmeyip alay edip oynarsýn Ýnsan oðlu sen kendini ne sanýrsýn
Geldin gidiyorsun ne yediðini biliyorsun nede içtiðini Yolcu yolunda gerek deyip gidiyorsun Gittiðin yolu ne sen biliyorsun Nede kimseye söylüyorsun Herþeyi biliyor görüyor hissediyorsun Evrenin uçsuz bucaksýz diyarýna gidiyorsun Kimigün aðlýyor kimi gün gülüyorsun
Hoþgörüden sevgiden ruhunu mahrum ediyor Yalan dünyanýn güzelliklerine kanmýþ gidiyorsun Nereye gittiðini bilmeden bu yol hangi yol demeden Aþklarýný kederlerini dertlerini umutlarýný Yorgun ve cansýz bedenini alýp yollara düþüyorsun
Ýþte o an ölüyorsun Gerçekle hayal arasýnda gidip geliyorsun Yalan dünyada yaþadýðýn tüm hayatýnýn Son yolculuðunu ediyorsun Kalbin duruyor Tüm ömrün gözlerinden film þeridi gibi geçiyor
Ýþte ozaman çýkmaz yollara düþtüðünü anlýyorsun Yolcu yolunda gerek deyip Yalan dünyaya veda bile etmeden yollara düþüyorsun Ýþte o an birkere deðil binlerce sefer ölüp ölüp diriliyorsun Tüm hayallerini umutlarýný günahlarýný sevaplarýný Yanýna alýp yollara düþüyorsun Ýþte o an herþey için çok geç oluyor Yolcu yolunda gerek deyip Yaradanýn yaradanýn taktir ilahisiyle birlikte Baþ baþa kalýyorsun iþte o an iþte o an ölüyorsun...
Ufuk GÜNEY
Sosyal Medyada Paylaşın:
ufukguney Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.