Gökkuþaðýmý saldým gecene…
Görme sakýn
Gönlümden süzülen huzmelerimi;
Renklerim yeter sana.
Esme rüzgâr,
Kirpiklerimden süzülüp,
Aðýr aðýr inen gecemin güneþi
Kavursun beni…
Alev oldu, yaktý gönlümdeki kývýlcýmlar.
Gördüklerin
Volkanýmýn taþan külleriydi sadece.
Al yüreðimi sen, uzaklaþ,
Ben yanarým dertlerime…
Didelerimde tükendi umut,
Siyahî artýk duygularým.
Haber saldým esen yele;
“Savur” dedim, ruhumun küllerini…
Gamzelerimde sakladým suskunluðumu.
Su misali aktý yine gönlüm,
Toplayamadým.
Aldým ruhumu elime;
Þekillendirmeye gidiyorum yeniden…