Sayýsý çok ama satýrlar yetmez buna þimdilik,
Kalubelada yola çýktýk ve bu zamana geldik,
Yaþadýklarýmýz belirsiz bir mekanda bekliyor,
Bizlerin vakti yok, böyle gelmiþ böyle gidiyor…
Bahçede bir anaç kedi var, her sene yavruluyor,
Yavrularýný koruyamamýþtý geçen yýl, üzülüyor,
Bu sene de yavrulamýþ ama ben göremiyordum,
Sonra aileyi apartmanýn bodrumunda buldum…
Onlara yiyeceklerini götürüyorum, su veriyorum,
Artýk annelerinin sütünün yetmediðini sanýyorum,
Verdiðim yiyeceklerden anne yemiyor, bekliyor,
Israr ettiðim zaman da bizlere arkasýný dönüyor…
Gerçek dünyada olanlar bizlerin içinden geliyor,
Hoþumuza gitmese de böyle gelmiþ böyle gidiyor,
Güzel olaný biliyoruz ama yeteneklerimiz kýsýtlý,
Yaþamak için kullanýyoruz eðitimle aldýklarýmýzý…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.