Verda

Zamanýn aynasýnda kýrýlmýþ yüzün.
Gözlerin gittiðin zamanki renginde deðil.
Bu sen misin Verda…?


Boynunda urgan izi, omuzlarýn düþük.
Yanýnda deðerlenirdi zaman, üstüne solardý ýþýklar.
Arala dudaklarýný þimdi.
Konuþ biraz Verda…


Bir çocuk uykusunda büyütürdün düþlerini sen
Yeni yetme bitirimlerin fettaný.
Alnýnda çoðalmýþ karakalem resimler.
Gözünden kan damlýyor Verda…


Rüzgârýn esrik bestesi,
Geri zamanlarýn kýrbaçlý zorbasý
Kaldýr baþýný yüzüme bak Verda…


Çöl güneþi kirpiðinde sürmeliydi
Saçýndan yangýn akýyor Verda…


Sakýncalý ülkenin muhaciri idin sen.
Bozuk meþreplerin günah keçisi.
Yüreklerin en parlak yýldýzý,
Ýllegal ellerin þehvete uzanan adresi.
Kilitli zamanlara örterdin takvimleri
Peþinde gölgendi imkânsýz þehvetin salyalý dilleri.
Kaldýr gözlerini yerden Verda…



II

Ütopik saklý takvimlerimin çirkef kýzý.
Ýklimler yeþili taþýmaz oldu senden sonra,
Ölümden korkmadým sensizlikten korktuðum kadar,
Gözlerim dönüþ yollarýnýn pususunda hala…


Hiç güneþe bakamadým sen gideli
Kar altýnda uyudum Verda…


Demek ki, tedavülden kalkmýþ hisleri taþýyordum
Eski bir ceketmiþ sýrtýmdaki zenci gülüþlü çocuk
Beni dinliyor musun Verda…?


Herkes idamýna rey verirken
Sen kýrdýn benim hayat kalemimi…
Bir sevdanýn hiç kulaðýna deðmemiþ sözlerinin ertesinde…
Söyle; sana nasýl anlatayým yüreðimin derin acýlarýný
Ruhumu umarsýzlýðýna peþkeþ çekerek gittin…


Þimdi Verda;
Söylemediklerim içimde hicran sensizlik aðýr bir kahýr,
Beyhude zorluyorum onca haykýrýlmýþ sözlerin sonrasýnda seni…


Hatýrýmda hala,
Sen toplayýp valizini ve giderken,
Daðýnýk bozlak saçlarýnýn rüzgârýnda yýkandým
Sana doðru yürüdüðüm her adýmda
Sahipsiz kýrgýnlýklarýmla yasaklandým.
Gündüzleri bile karanlýk saydým Verda…


Kayýp sonlarýmýn vedasýnda sancýlanýyordum yine,
Doðumsuz coðrafyalarda öksüz kaldým…


Sana çiçekler büyüttüm ardýndan,
Nefesimle ýsýttým ayazlarda
Solgun yürek resmimiz gibi
Hicran renkli saksýlarda,


Alsana Verda.

Alsana...



Faruk CÝVELEK


Sosyal Medyada Paylaşın: