EL-VEDA...

Bir veda bu,
Yaþanmadan son bulan bir elveda,
Aþkýn kapýsýndan bakýp,dönerken,
Ýçim buruk gidiyorum,biliyorum,
Bir yaným kal desede yaþanmamýþlýklarý yanýma alýp da gidiyorum.
Piþmanlýklarýma karýþmasýnlar,diye,
Ve,
Korkuyorum,keþkelerle yüzleþmekten,
Ben,sen olmadan gidiyorum.
Elbet dökülecek gözyaþým,bakarken son kez gözlerine,
Kal,desede yüreðimin sesi kulaðýma,
Nefesim kesilecek,sensizliðin her adýmýnda biliyorum.
Düþeceðim birden,tökezleyeceðim elbet,
Tutmak isteyeceðim belki yine ellerinden,
Ama,
Zamanýn son çalar saatinde gideceðim dünden geriye kalanlarla,
Avutacaðým,çocuksu düþlerimi,
Ve,
Penceremden izlerken,aþkýn diðer yüzünü,
Tütecek burnumda aþkýn tazecik hüznü...


Sosyal Medyada Paylaşın: