Gamzeli Yanakta Bene Vurgunum

Bir meçhule düþtü, gönül uslanmaz
Gözlerinden, akan sel’e vurgunum,
Sevdan yüreðimde, kanayan yara
Zülüflerden sarkan, tel’e vurgunum...

Ben aþýk doðmadým, böyle anamdan
Takdir böyle imiþ, yazmýþ yaratan
Sevdan ayrý koydu, beni sýlamdan
Ýncecik beline, soy’a vurgunum...

Deðip dokunmayýn, gönül telime
Aþkýn yaklaþtýrýr, her an ölüme
Haber salýn gelsin, nazlý yarime
Alnýndan fýþkýran, ter’e vurgunum...

Yüce Mevlam seni, övmüþ yaratmýþ
Öyle bezenmiþ ki, sevmiþ donatmýþ
Seven gönülleri, aþkla yüceltmiþ
Gamzeli yanakta, ben’e vurgunum...

Perimidir senin, soyun huri mi?
Alnýmýn yazýsý, sevda gülü mü?
Sevgin için geçsem, aþkýn çölünü
Aþk baðýnda, açan gül’e vurgunum...

ÞAHÝNÝM yastayým, yar olmayýnca
Yaþantým tarumar, aþk olmayýnca
Sevip, sarýlsaydým, ömür boyunca
Sevdalýmsýn diyen, dil’e vurgunum...

HAZÝRAN / 2010 / KONYA

Sosyal Medyada Paylaşın: