Ben akþam vaktinin evveli, Ruhumun sepya halini sokarken penceremden içeri; Perdelerimin hücrelerinden, Damar damar kurþunlar iþletirken bedenime, Sen hayasýz karanlýklara hazýrlanýrmýþsýn meðer… Ben yine bir yandan; Bir yarasanýn, Kanýmý solumak emri-vakisinin müptelasý.. Senin kopuk gecelerinin, Ýþte bu;bende yanýlmaz yansýmasý…
Sükut gazinosunun, içimde çýðlýklar koparan kadýný. Kanýmdaki hücreleri kýþkýrtan, Yüksek tansiyonlu masalarýn kadýný… Geçiyorum önünden bir elim sigara, Bir elim raký.. Ve biliyorum ben senin için, Paralý bir yabancý…
Neye dirsek çürütüyorsun diye sorma! Aynanda gördüðün bir baðýmlý… Karþýyaka’nýn bir vapur istasyonunda, Yeþil ýþýk insanlarýnýn arasýnda, Kaldýrýma haraplanmýþ bir fýrtýnayým be adam.. Bu semtin arka sokaklarýnýn, Ki ben; Bir masa kadýnýna hitaben, Kanatlarý bitap müptelasýna dönmüþ bir adam…
Mustafa BALTACI Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa B Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.