İstanbul iki kişilik

Dündü.
Çýkmaz sokaklarýnda masalar kurduðum.
Gözlerinin içinde eridiðim.
Aþkýn adresini sorduðum.

Dündü.
Seni piknikte gördüðüm.
Bakýþlarým saçlarýnda dalga dalga boðuldu.
Yüreðim baðrýmda döðüldü.

Dündü.
Koca þehrin yalnýz baþýna düþündüðü
Ýstanbul’un iki kiþilik kaldýðý.
Sevdalarýn uykuya daldýðý,
Ýkimizin uyuyamadýðý gündü.

Yaðmurun çoþtuðu,
Yýldýrýmlarýn arzulara düþtüðü.
Yangýnlarda dudaklarýn öpüþtüðü
Ýlk gündü.

Ýstanbul’un ýþýklarý söndü.
Canhýraþ nefesler yine döðündü.
Gönül deliler gibi sevindi.
Zambaklar,leylaklar açtý.
Hep ikimizin uykularý kaçtý.

Yýllar geçti.
Seneler kuþlar gibi uçtu.
Sonunda ayrýlýk bir bedel biçti.
Karacaahmette bitti yolculuk.
Ziyarete geldik çoluk,çocuk.

Sorma bana Ýstanbul’u
Kaynýyor çevremizde kalabalýk.
Ama hala Ýstanbul iki kiþilik.

Orhan Semiz
(karacan)




Sosyal Medyada Paylaşın:

karacan Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

GÜLÜŞÜNÜ ÖPMEK İSTEDİM CENNET GÜLÜ SEVGİLİM ÇOK MESUDUM. Yollarımız ayrıldı arkadaş. Muhammed aşkına bir gül verelim. KARADENİZ ÖZLEMİ Burası Neresi. GÜZEL ELLER. 3-5 nöbeti BAKLAVA