bembeyaz karlar ülkesinde, tek siyah bendim
ve ben senin býraktýðýn, sesiz bir izdim...
lekelenmemiþ ruhlarý, sesizce kirletmiþim
ne çare artýk ben de bir hiçmiþim;
kalmadý o saf duygular, ömür virane
ben; yolunu kaybetmiþ serkeþ bir avare
olmayan bir hayalin yalan gülümsemesi
her kadýn sanýr ki doðruluk abidesi
masum bakýþlarým bir çakal gibi
sert bir delikanlýnýn sahte gözleri
ne rastlayan anlamýþ, ne tanýyan beni
ancak ben bilirim sizin bilmediklerinizi
her kadýn bende bir hikaye olmuþ
esir etmiþim ömürleri sonu yalan olmuþ
ruhsuz bedenler her gece bende misafir
gidemezler bir yere, hepsi diyet verir
bilemezlerki neyim? ben temiz deðilim
saflýðýmýn altýnda bir hain gibiyim
yine de kalbimde sonu gelmeyen bir keder
bu kirli bedeni kim kabul eder?
kurumuþ bilmeden geçtiðim tüm yollar
ardýmdan kalan ise; o bitmez bed dualar
Kirletirim dokunduðum her yeri
sendin kalbimdeki o sahte peri
Þimdi söyle bana beni kim yarttý ?
Bu mudur boþ geçen hayatýmýn hakký ?
o karlar ülkesi oldu simsiyah !
Hep sendin yaptýklarýmýn gerisindeki “ah”
yaðmurbey (A.S.Þ)...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.