Oysa Ben
Anlam veremiyorum yanlýz kalmaya
Hemde beni saran o kalabalýklarda.
Deðeri silindi gözümden, eski heyecanlarýn,
Bir önceki göz kýrpmam kadar yeniydi herþey.
Deðeri kalmadý, yürüdüðüm yollarýn,
Hergün yüzleþtiðim insanlarýn,
Sen varken su þarab olurdu dilime,
Gittin ya zehir desem anlaþýlýr mý suyun tarifi...
Gözüm hangi çifte takýlsa sokaklarda,
Kýskanýyorum hep delice,delice kanýyor içim.
Ellerinin kýymetini gözlerine dokunmadan hissediþimi,
Bu daðýnýk þiiri nasýl yazabildiðime þaþýyorum...
Toplayamýyorum tek tek daðýttýðým parçalarýmý,
Ve bu istasyondan ayrýlamýyorum,
Bir sonraki trenin seni getireceði ihtimalinde,
Yaþadýðýmý anlamadan kendimi yaþadýðýma inandýrýyorum.
Tanrým bir ömür verdi bana ve ben tek seni diledim,
Bu yara neden hergün kanýyor,ilk günkü acýsýyla.
Tek seni diledim ben, çok mu günahkardým,
Dua ile aldýðýmý, ah ile mi kaybettim yoksa...
Akýl nekadar tehlikeli bir dostmuþ meðer,
Yanlýz kaldýðýn ilk anda neler istiyor senden,
Neler söylüyor senin hakkýnda bilemezsin,
Engel olamýyorum seni incitmesine...
Oysa ben tek seni dilemiþtim,
Akabinde bana baðýþlayacaðýn bir mutluluk,
Ayaklarýnýn altý kadar deðerliydi;
Yokluðunda emanet býraktýðýn kanlý býçaðýn...
Artýk gelsende, tanýyamazsýn beni,
Çok derinleþti, yaralarým,
Suretimde bambaþka bir insan,
Oysa ben melek dilemiþtim, yüzü sana benzeyen...
Bir akþamda seyr ederken, zaman çizgisinde
Ve ben seni neden kaybettiðimi bilmiyorken.
Hayalinle baþýmý koyuyorken yastýðýma,
Ýlk sözüm anneydi, sonuncusuda sen....
Susarak özlüyorum
Okan KÖSEMEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.