Bu gece korkuyorsun ölümlerden biliyorum
Sesini kýsýyorsun yalnýzlýðýn telefonunu kapatýyorsun
Saçlarýn daðýlmýþ bu gece öyle terkedilmiþsin
Öyle tüketilmiþsin öyle bitirilmiþ
Bu gece tam yirmi dört yaþýndasýn
Bu gece sen tam tamýna bir kiþisin
Bu gece neden sen tam tamýna bir kiþisin?
Görmediðin bir kenti özlüyorsun durup durup
Birþeyleri gömüyorsun içine
Ýçinde bir meydan savaþýnýn hayalkýrýklýðý
Sustuklarýnýn baþ harfi oluyorsun bugüne kadar
Bugüne kadar neleri sustun aðlýyorsun
Sen bu gece mavisiz bir gökyüzü düþüsün
Sen bu gece neden mavisiz bir gökyüzü düþüsün?
Yalancý bir göktaþý oluyorsun asla buralara gelmeyecektin
Ben biliyorum asla gelmeyecektin
Tuttuðun dilekleri gidip geri alýyorsun tanrýlardan
Sen bu gece aþký yanýlýyorsun
Sen bu gece neden aþký yanýlýyorsun?
Aynalarý inkar ediyorsun mektuplarý yýrtýyorsun bu gece
Bir yerde olmamanýn piþmanlýðýsýn
Perdelerini sonuna kadar örtüyorsun
Perdelerinde bir güvercinin uslu kahroluþlarý
Bu gece sen dünyalarý ölüyorsun
Bu gece neden sen dünyalarý ölüyorsun?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.