Yücel sokakta görmüsler bir aksam üstü seni Hazin bir eylülde dökülürken acilarin islak kaldirimlarina Her köse basinda terketmissin benden kalan bir hatirani Her kapi önünde unutarak canina kastetmissin hayallerini Her kuytu kösede paramparca etmissin bir türlü bitmek bilmeyen özlemlerini
Yücel sokakta mutluyken görmüsler bir aksam üstü seni Ayak seslerin dagitmis titrek sokak lambalarini hüznünü Kahkahalarin dagitmis üsüyen agaclarinin icini Saclarin örtmüs sokak cocuklarinin yari ciplak üstünü
Yücel sokakta yürüken görmüsler bir aksam üstü seni Masum bir yagmur damlasi gibi sadeymis güzelligin soluk bir kar tanesi gibi alimli gencligin Cehennemi kavuran günes gibi yakici ve hala kapkaramis gözlerin
Yücel sokakta severken görmüsler bir aksam üstü seni Titrek ellerinde bir yabancinin soguk elleri Kah tedirgin kah vurgun yemis gibi kaskati Kah soluk yüzüne vurmus korkunc ihanetinin sureti
Yücek sokakta numara bilmem kac Vakit aksam üstü... Özgürlüge ölümüne kosan köleler gibi Yeniden yazmissin bensiz ve sensiz kaderini.
haziran 2010 münih
Sosyal Medyada Paylaşın:
EDEBİYETE KADAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.