******İsimsiz şiirde YÜZLEŞME...

Öyle bir esinti ki bu kasýp kavuran,
Yüreðimi buza kestiren,
Ve saðanaklarý gözlerimin,
Dinmeksizin
Kýrkikindileri çaðrýþtýran..

Hüzün çeþmeleri bu kadar bereketliyse eðer,
Ýçimin kuralýðý neden?

Sarý hakim fonumla güneþsizliðimde,
Iþýksýzým, mahzun, kýrgýn ve karamsar,
Sarýnmýþlýðýmda gecenin tül örtüsüne,
Üzgün, tarumar...

Ey umudum(!)
Kahretsin(!)
Kahretsin kaderime,
Yoksun iþte yine.
Ne vakit buldum ki seni sanki, kaybettiðimi düþüneyim de,
Yakýp en aðýr aðýtýmý ardýndan aðlayayým..

Çilesiz, dertsiz günlerimin özlemindeyim..
Git baþýmdan hüsran,
Zebanim olma beynimde sorgucum,
Hesapsýz yaþamýþlýðýmdan...

Bitsin yürek sürgünüm.
Dinsin dertlerimin acýsý.
Durulsun bu Gönül yine...
Dellenmeden, olmadan aykýrý düþlerin,
Sebepsiz gülüþlerin faili,
Meçhule kurban gideyim..

Gün doðmuþ, güneþ açmýþ neyime?
Kokusu yoksa tuttuðum çiçeklerin elimde.
Deðmiyorsa savurduðum kumlar avuçlarýmdan yüzüme,
Deniz taþmýþ bana ne, yoksa gelgitleri içimde..
Oltanda çýrpýnan balýk bensem eðer,
Kurtarýp atma denizime tekrar iade..

Rengarenk savrulurken etekleri çingene kýzýnýn,
Parmaklarýnda zilleri çalýyorken,
Duyulmuyorsa müziðin ritmi,
Coþmak, raksetmek gelmiyorsa içimden eskisi gibi,
Kör olsun gören gözlerim de, öleyim yitip þuracýkta hemen...

Ýntiharým bile hükümsüz bu yalan dünyada,
Olamadan ipe dizili kurutulmuþ bir uskumru çiroz, tuzda sardalya..
Avcýlar aç olsalar bile bakmadan geçiyor yanýmdan,
Bedensizliðim, nedensizliðim kadar sakil duruyor ruhumdan.

Uzaðým kalmamýþ ufkumda.
Oysa, yakýnlar yarýn gibi aklýmda.
Tutamadan kayýp gidiyorlar avuçlarýmdan...

Nasýl bir düþ içindeyim ya Râb(!)
Düþ deðil düpedüz kâbus bu(!)
Uykuysa eðer bunun adý dilde,
Uyanmalýyým bundan hemen, acilen.
Ya da uyumalýyým, bunlarý görmeden ebediyen...

Suskunluðum; okyanus açýklarýnda/ Çýðlýðým; yürekte kilitli oda karanlýðýnda....

*Kiraz Çiçeði*
Gönül Ersin
Sosyal Medyada Paylaşın: