Sen sýk sýk Basmane Garýn’dan kalkan bir Ege trenisin raylarýnla uzanýp öpüyorsun topraðýn yüzünü her kompartmanýn içinde ayrý bir kalb çarpýyor asýl yolculuk ondan sonra baþlýyor sallanýr gidersin kentin pembe kapýlarýndan. Ne güzeller taþýdýn bozkýrlardan, çöllerden
kimi zaman Ankara’da kimi zaman Ýstanbul’dasýn kimi zaman Batý’da, kimi zaman Doðu’dasýn bende lâle, sende kardelen kokusu az mý geçtik Toros’un eteklerinden.
Þu senin kömür süslü dumanýn tersyüz ediyor insani baþtan baþa bir Çeþme, bir de Özdere kaldý uðramadýðýn hýzlandýkça hasret býrakýyorum kapý kollarýna masum ve çocuksu düþlerimi. en köhne istasyonlarda býraktým
Biliyor musun dertliyiz ikimizde birbirimizden çekiniyoruz sen yocularýna hiç dayanmaz oldun bense anýlarýma yeterince.
Nuri Daðdelen Özdere-Ýzmir 5. 6.2010 Saat.16.20
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.