BİR FIRÇA DA SEN AT BU SİLUET TABLOSUNA

Bir tepeden bakmaktansa dürbünle,
Eftaldir içinde oturmak bu siluetin.

Yerim gölgelik çýnaraltý olmasa da,
Buldum yerimi Sarayburnu sýrtlarýnda.

Bende saklý silueti yeniden çizmek,
Niyetim yanýnda bir demlik çay içmek.

Portre çiziliyor,
Topkapý Sarayý’nýn
Boðaza bakan balkonunda.
Sultan Mecid’in elindeki kýlýç,
Göz kamaþtýrýyor.

Benim gözüm Ortaköy Camiî’nin
Limanlýk etmesinde.

Hezarfen Çelebi uçmuyor artýk,
Galata’dan, Üsküdar’a.
Oda siluet ressamýnýn
Boyalarý arasýnda.

Resmet ressam,
Sen siluetin neresindesin?

Sarayburnundan boðaza,
Gölge misali yansýyabilir misin?

Ben neredeyim, gölgem nerede?
Yýllarca dolaþtým bu siluette,
On dokuz yaþýmý býraktým Alman Çeþmesinde,
Bir þip - þak fotoðraf karesinde.

Mekik dokurken Ayasofya’dan, Sultanahmed’e,
Selam vermeden geçmem Ahmed, Murad ile Ýbrahim’e.

Kavuklu ile Piþekâr nerede?
Onlar içinde kapalý bu perde.

Okuyabilseydim dikilitaþ hiyerogliflerini,
Anlatabilirdim Tutmosisin zaferlerini,

Bir bilen yazmýþtýr diyerek gitme ’SAHAFLAR ÇARÞISI’na,
Kitaba raðbet yok, onlarda döndü ’KPSS’ kitabýna.

Bir fýrça da sen at bu siluet tablosuna,
Bu resmin karanlýkta kalan kýsmýna.

Bir sütun da sen ekle Yerebatan Sarnýcýna,
Çökerse, bekleme üçüncü Ahmed Çeþmesinden su aka.

Akþam oldu vakit bitti,
Bir demlik çay ne çabuk bitti,

Ýkinciye ne zaman, ne para yete,
Bura söðüt gölgesi mi? Hey! Hele.

Haydi tasý - taraðý toplaya,
Yazmak, çizmek kimin haddine?
Biz þimdi,
Çýnaraltýna biraz para biriktire.

Yolumuz düþerse Yeniçeri Caddesine,
Biz de otururuz belki o kahvehaneye.

Abdülkadir KALAY
Sosyal Medyada Paylaşın: