DUA
Yine titredi gönlüm bir ok çýktý yayýndan
Ah nereye düþecek bilmem ki bu serseri!
Nasibim çoktur benim mihnetlerin payýndan,
Ondan hep dâr görürüm âlemdeki her yeri.
Mazi bende hep yara ati bitmeyen çile,
Kafeslenmiþ yüreðim altý hissimde zincir.
Düþünmenin azabý cinnet veriyor dîle
Ey mukadder sükûnet gel bu tufaný dindir.
Ruhum ki bir kördüðüm karanlýklar içinde,
Titrek bir kandil gibi bilmem ne gün sönecek.
Bir hayat ki sürdüðüm bin vehim var içinde,
Gönlüm, ah korkuyorum, mücrimlere dönecek.
Fakat Rabbim bitmesin, hiç bitmesin bu azap,
Akil kullar içinde ben divane gezeyim.
Ölüm, ömrüm oldukça yaksýn beni bu kezzap,
Her saniye bu vehmi can evimde sezeyim.
Kapanýrken gözlerim doðmak üzre ümide,
Yalnýz hicran kalmasýn bana dünyadan geri.
Asýl tufan koparken cankurtaran gemide,
Nurdan kapýyý bulup ah bir girsem içeri.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.