yýlgýn rüzgarlara dengim ben parýldayan altýn yeleli aslanlara sevdalara konuyum, maphusum korkuyum ecelime kendi baðrýmda
süreksiz eserim durmaz bedenim ruh ki sukut olur ezer gecerim tehlikemdir suskunluðum aðýrdýr bir yaným kaným oluk gibidir, acýmaz akarým
sis gibi çökerim üstüne aþkla her gece zifirdir nefesim sigaramýn teline baþ koymazsam yoluna ölürüm ben sevdikçe seni gülüm varolup büyürüm
süslü oyun bozan gecelere ebeyim bir þehirde kaybolur bir þehirde biterim nefesim canýna sensiz bin beterim sevmeden seni yaþamaktansa baþýmý alýr giderim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ceya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.