Aşkla Aşk
Göktü; Aðladý üzerinden zelzeleye
Nefisti, Aþktý, kopardý tarihi bilinmeze
Zevkti sefayla sürdü aþký,
Aþk damla damla gökyüzünden akýttý kanýný
Mahremine yoktu saygýsý ki olsun kendisine
Göktü gürledi yaktý iki aciz aþký beþeri bile bile
Nefesiydi rüzgar derinden soludu gök
Yýldýrýmlarla vurdu ve dedi bu aþkýn sonu yok.
Bulutlar sardý sarmaladý göðü göðsüyle
Yalvardý beþer göðe kendi dili ile
Aþk bazen karþýlýksýzdýr,
Her þeyi yok eden kasýrgalara benzer
Bazen de sevgi ile esen meltemlere þarký söyler
Tutulmuþsun olmaza, çýkmaz senin sokaðýn
Ey gök býrak gitsin mutlu olsun ocaðýn
Darbedir yaþananlar zulümdür aþkýn kalbine
Aþk sahipsizdir girer nicesinin gönlüne
Eðer sen varsan gök bu dünyanýn üstüne
Aþkta yosmasýdýr hayatýn bin derdi ile.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.