Bir eylül sabahı gitti

Hayat kurallarýný çoktan koymuþtu doðduðunda.
Ýçindeki göz ýþýðýna aldýrmadan.
Yitip gitmiþti.. kalabalýklarda.
Sýradanlýkla perdelemiþti yüzünü.
Acýsýný sarmalayýp, gülümsemiþti..
Tanrý’ya yalvarmýþ, aðlamýþtý.
Dostlar arasýnda yalnýz kalmýþtý.
Sevgili perçinlemiþti pencerelerini.
Gidecek yer yoktu.
Hapsolmuþtu içine.
Aðardý sonbaharýnda.
Perdeleri küf tuttu
Açmadý.
Bir eylül sabahý
Topraðýný topraða kattý.
Gitti.
Ýçindeki göz ýþýðýyla.
Bir yaprak aðacýn baðrýndan
Koptu.
Çýðlýðýn rüzgarýnda savruldu.
Bir pencere kenarýna düþtü.
Kimse görmedi.
Sosyal Medyada Paylaşın: