Dizelerde Ölmek

yaþlý yazlarýn
yorgun bahçelerine
dökülmekte
yaprak yaprak
hazan gözlerin

batýyorsun
gece kuþlarý
kanat çýrparken
sensizliðin
derin mi derin
öte denizlerinde

aðarýyorsun
aðlýyorsun üstelik
yüzün
bir baþka hüzün
hüzün
(tutuklusu gönlümüzün)
kristal gözyaþlarýyla basýyor
saydam vadilerimi
saplayýp o an beynime
kýlýç ellerimi
evreni parçalýyorum
varlýðýn doðurgan rahminde

sesimi arýyorum sonra
ÖLÜ BARÝTONLAR SOKAÐI’nda
pul pul dökülürken gün
anýlar saðanaðýnda
çýðlýk çýðlýða
haykýran sesimi

düþlerim
dizlerimden önce yoruluyor
dilimden çok önce
susuyor þiirim
þimdi
son sandalcý yelken açarken
hiçliðin dingin sularýna
yazýlamamýþlýklarýn inadýna
dize dize
ölebilirim





Sosyal Medyada Paylaşın:

umar Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

YABANCI gizem OLASILIK GECENİN RENGİ EVRENİN BAŞUCU KİTABI BİLGE EVRENİN BAŞUCU KİTABI YAŞAMAK MACERAMIZ FAİL-İ MEÇHUL ÖTE ADA(M)LARIN SAHİLLERİ