Hayat treninde yalçýn kayalardan geçiyorum, Emekliyorum, yürümüyorum. Bir rüzgar çýkýyor. savuruyor beni Daðýn ardýna, çaresiz çýrpýnýyorum. Beni anlýyor musun? Þimdi yaþam ne zor aslýnda, Ekmek aslanýn aðzýnda. Zalimlere kalýr mý bu dünya? Ben ne yaparým sonra?
Kýrma yeter dallarýmý, Ey aþk! Ey hayat! Ýndir beni artýk, Mutluluk sokaðýnda. Umutlarýmýn duraðýnda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe_rose Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.