Aşkın Öldüyor Beni
Sen, daðlarýn ardýndan,
Bir güneþ gibi doðarsýn.
Dünyamý aydýnlatýrken,
Kalbimi yakar, kül edersin.
Her gün sabahtan akþama,
Seni özler, seni beklerim.
Gülleri sana vermek için,
Ömür boyu seni beklerim.
Baktýkça o güzel gözlerine,
Sende aþký doyasýya yaþarým.
Senin sevincini neþeni görünce,
Kalbimi sana sonuna kadar açarým.
Her sabah seher yeli gibisin.
Sessizce serin serin esersin.
Kalbimden içeri girersin.
Beni kendine esir edersin.
Kanýmda dolaþýr, tenimi okþarsýn.
Aþkýnla beni yakar, kül edersin.
Sen benim hem yazým, hem kýþýmsýn.
Gönlümde fýrtýnam zor aþkýmsýn.
Kýrda çiçeðim, bahçede gülümsün.
Gökte yýldýzým, yerde güneþimsin.
Ne olur, gel her gün göreyim seni.
Görmeyince seni, aþkýn deli ediyor beni.
Ne olur gel, sabah akþam öpeyim seni.
Seni görmeyince, … aþkýn öldürüyor beni.
05.06.2010
Cahit KARAÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.