Bir adam tanýdým Yoz mu yoz. Sakalý beyaz ve sarý Üstü baþý toz. Keskindi bakýþlarý Gurur ve kibir dolu. Ona göre doðruydu Bu yanlýþ yolu. Anlattý usanmadan. Dinledim sabýrla. Bir kavgada kýrýlmýþ kolu, Bundan da bahsetti bir ara. Hiç sevmezdi saðý, solu Hepsi diyordu bana Acý ve hasret dolu. Sýyýrdý kazaðýný, sýrtý yara Belli ki sebebi hapis. Daha fazla dinleyemedim Konuþmasý aðýr ve pis. Susturdum lafýmla, "Ýnsan yolunu çizmeli. Ne olursa olsun Baþý dik gezmeli." Güldü bu gafýma. Bende de büyük gurur Kabardý kaþlarým. Yine sözümü kesti Ben böyle adama baþlarým. Devam etti, Ben daha toymuþum. Dýþarý yansýdý gülüþüm. Bir kaç söz söyledi ve gitti. Bu onu son görüþüm.
Sosyal Medyada Paylaşın:
kurba Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.