biliyordum
bugün yola çýkmýþtýnýz
adýnýz gönüllüydü
sözünüz gönüllü
yazýnýz gönüllü...
insani yanlarýnýz vardý
hassastýnýz
müslümandýnýz
hýristiyan ya da baþka bir þey
biz
biz hayatla meþguldük
dünyaya düþkündük
an vardý
ona düþmüþtük
nedense
biz
biz müslümansýlar
bir kulaðýmýz sizdeydi
bir gözümüz de
akþam oldu diziler, filmler izlendi
yatýlacaktý
zira vücut çok yorgundu
biraz daha takýldýk
sonra
sonra gece oldu
nedense uyku göze girmedi
nedense haberlere takýldý gözler
onlar o koskocaman yiðitler
dillerinde tekbirler
teknoloji marifetiyle
evimizdeydiler
canýmýz sýkkýndý
damarlarýmýz sýkkýn
gecenin sabahýnda
gözler þiþkin
yürekler yangýn
sonra
sonra çaresizliði gördük
elimizde kumanda
sesi biraz daha açtýk
boðazýmýza bir þeyler düðümlendi
yutkunamadýk
oradaydýlar
haklý ya da haksýz
bizdendiler
biz gibiydiler
orada
akdenizin tam ortasýnda
türkçe sesler duyduk
gözlerimiz dolmuþtu
býrakmadýk ama
yýlgýn bir ifade oturmuþtu alnýmýza
orada mavi marmarada
bir avuç müslüman
silahsýz da olur muydu
insaný merhamet korur muydu
ekran baþýndaydýk
ahkam kolaydý
boðazýmýz týkandý
hani þu yutkunduðumuz yer
gözlerimiz kýzardý
aðlamadýk ama
nedense koltukta
çakýlýp kaldýk
ölü vardý
oradaydý
gözlerimiz yanmýþtý artýk boðazlarýmýz týkalý
mavi marmaraydý
orada türk bayraðý vardý
gerisini bilmezdik
her þey oldu
her þey bitti
lakin bundan sonra hiçbir þey
eskisi gibi deðildi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.