Kalbin zümrüt tepeleri
Kalbin zümrüt tepeleri, uzaklardan gelir yeli,
Yaðsa yaðmur aksa seli, sürüklese yâre beni,
Gözlüyorum ben yolunu, sevda dolu bir kulunu,
Bir arzum kaldý onda, kara gözlü buðday tende,
Gönlüne merhem olayým, yarasýný ben sarayým.
Sýcacýk bir tutkuyla, ta gönülden baðlanayým.
Yârim gönlümü daðladýn, gece gündüz hep aðladým.
Baðrýma taþ basa, basa, seni çöllerde aradým.
Yüreðimden gelir sýzý, çýkmýyor hiç onun izi.
Unutmadým kara gözlüm, bu sevdaya seni yazdým.
Söylediðim türkü gazel, çýkýp gelsen ne yazar.
Mecnun gibi yanýyorum, eriyorum ben azar, azar.
Kalbin zümrüt tepeleri, týrmandýrýr kader beni.
Açmýþ gönül kapýsý, kýrmýþ zümrüt yapýsýný.
Yüreðinin yansýmasý, yüzünden okunur sevdasý.
Ýþte bizim hikâyemiz, bir destan olur sevgimiz.
Hüseyin Sepetci
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.