kavrulmuþuz kum fýrtýnalý yüzümüzün yanýk iklimiymiþ sevmek sen gizli gizli iç çekerek bense güpegündüz þiir çerçeveli ayný sel yataðýnda ýslanmýþýz uslanmadan tenimiz hep öleceðimizi düþünmüþüz
bataklýðýmýzý çöle dönüþtürmüþüz çölü aþmayý aþk bilmiþiz yürek yarasý imkansýzlýðýmýz þimdilerde bahar akþamlý son kez portakal çiçeði imkansýza teslim olmuþuz
yaþlý ve yaslý anýlar yakýnýnda güneþli bir pazar günü balkonlarýmýzda yan yana iki yalnýzlýk ölmeye de yaþamaya da gitmeye de kalmaya da ön yargýsýzýz terk edilmiþ bir kasaba iklimi gibi tupturuncu ve yapayalnýz...
Kaðan Ýþçen
(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.